Wzornictwo Bauhaus, które powstało w Niemczech w początkach XX wieku, stanowi fundamentalny nurt w historii designu wnętrz, łącząc funkcjonalność z estetyką. Założona przez Waltera Gropiusa* szkoła Bauhaus promowała ideę, że forma powinna podążać za funkcją, co zaowocowało minimalistycznym stylem, w którym eliminowano zbędne ozdoby na rzecz prostoty i użyteczności.


Elementy charakterystyczne dla tego stylu to geometryczne kształty, jasne kolory oraz innowacyjne materiały, takie jak stal czy szkło. Wnętrza inspirowane Bauhausem często charakteryzują się otwartymi przestrzeniami, które sprzyjają interakcji i funkcjonalności, a także meblami o prostych liniach.
*Walter Gropius, kluczowa postać współczesnej architektury, założył szkołę Bauhaus w 1919 roku w Weimarze w Niemczech, która wywarła głęboki wpływ na sztukę, wzornictwo i architekturę. Celem Bauhausu było wypełnienie luki między sztuką a przemysłem, opowiadając się za integracją rzemiosła z produkcją przemysłową. Gropius położył nacisk na funkcjonalność, prostotę i zastosowanie nowoczesnych materiałów, co doprowadziło do innowacyjnych projektów, w których uniknięto ozdób. Program nauczania w Bauhausie obejmował różnorodne dyscypliny, takie jak architektura, projektowanie graficzne, wzornictwo przemysłowe i tekstylia, promując holistyczne podejście do edukacji. Pod przewodnictwem Gropiusa szkoła przyciągała wybitnych artystów i architektów, w tym Paula Klee i Wassily’ego Kandinsky’ego, którzy współtworzyli jej dziedzictwo. Ruch Bauhaus położył podwaliny pod modernistyczną architekturę i wzornictwo, wpływając na niezliczoną liczbę profesjonalistów i ustanawiając nowy paradygmat w ekspresji artystycznej.